Либоси трикотажии таг ва либоси хонагй на танхо бо ранги дурахшон ва услуби навовараш, балки инчунин аз он сабаб хеле маъмул гаштааст, ки вай бартарихои зиёде дорад, ки матоъхои дигар надоранд.

1. Миқёспазирӣ. Матоъхои трикотажй аз риштахое сохта мешаванд, ки ба халххо хам шуда, бо хамдигар печонида шудаанд. Дар ҳалқаҳо як ҳуҷраи калон барои васеъ кардан ва кашиш. Аз ин рӯ, онҳо чандирии хуб доранд, ҳангоми пӯшидан мувофиқат мекунанд ва дар бадан мебаранд, бароҳат ва қулай, барои дароз кардан ҳангоми ҳаракати бадани инсон мувофиқанд. Катан ва дигар талабот.

2. чандирӣ. Ашьёи хоме, ки дар матоъхои трикотажй истифода бурда мешавад, риштахои пухтупаз ва нарм бо печи паст мебошанд. Сатҳи матоъ қабати замшаи ночиз дорад ва матоъе, ки аз ҳалқаҳо иборат аст, фуҷур ва ковок аст, ки дар вақти пӯшидан кашиши пӯст ва сатҳи матоъро коҳиш медиҳад. Ҳисси тасаллӣ ва мулоимӣ мебахшад.

3. Гигроскопӣ ва нафаскашӣ. Азбаски ҳалқаҳое, ки матои трикотажиро ташкил медиҳанд, ба ҳам пайвастанд, дар дохили матоъ киссаҳои зиёди ҳавоии ҷудошуда ба вуҷуд меоянд, ки гармии хуб ва гузариши ҳаво доранд. Илова бар ин, нахҳои растанӣ ва ҳам ҳайвонот дорои иқтидори муайяни азхудкунии намӣ, махсусан нахи пахта мебошанд, ки қобилияти ҷабби намӣ беҳтар аст. Аз ин рӯ, пӯшидани либосҳои трикотажии пахтагин дар тобистон худро хунуктар ҳис мекунад ва нороҳатиро камтар ҳис мекунад.

4. Хусусияти зидди узвҳо. Ҳангоме ки матоъи трикотажӣ ба қувваи берунии доғ дучор мешавад, ҳалқаро барои мутобиқ шудан ба деформатсия ҳангоми татбиқи қувва интиқол додан мумкин аст; вақте ки қувваи доғ аз байн меравад, риштаи интиқолшуда метавонад зуд барқарор шавад ва ҳолати аввалаашро нигоҳ дорад.